Loyaliteitsverklaring

'Na de rede van Prof. Cleveringa n.a.v. het ontslaan van de Joodsche Hoogleraar Meyers, besluiten de Leidsche Studenten te staken. Het moment op het Rapenburg.' Reeds in de herfst van 1940 kwam van de kant van de Nederlandse studenten een eerste principiële uiting van verzet. De protestrede van de rechtsgeleerde prof. R.P. Cleveringa naar aanleiding van het ontslag van joodse hoogleraren, werd door studenten uitgeschreven, vermenigvuldigd en verspreid. In Leiden en Delft kwam het tot proteststakingen. Spoedig kwam de bezetter met de loyaliteitsverklaring die iedere student moest ondertekenen. Het was een belofte dat afgezien werd van iedere vorm van verzet. Wie weigerde te tekenen, zou worden opgeroepen voor werk in Duitsland. Ondanks dit dreigement werd de oproep massaal genegeerd en veel studenten doken onder. Na mei 1943 namen steeds meer studenten deel aan verzetsactiviteiten.